Bruin , de; de Bruine; de Bruijn(e); de Bruyn(e); Brun, de; de Brun(n)e; (de) Broen: bijnaam naar de bruine kleur (van haar, huid of kleding). 1321 Oliviers de Brune, Kortrijk ; 1326 Jan de Brune, Ieper. De familienaam zou verschillend zijn van Bruin zonder het lidwoord de en de varianten hiervan. In de beschrijving door Prof. Edgard De Bruyne van de (de) Brune, burgers van Ieper, lopen beide namen nochtans in de 13de tot 15de eeuw continu door elkaar. Het is weinig waarschijnlijk dat alle Debruyne's van een en dezelfde persoon afstammen.

De familienaam Debruyne wordt in Parochieregisters vaak vervormd, maar behoudt wel steeds de kerndelen de en bru()n. In de Vlaamse provincies eindigt de naam meestal op "ne", dus Debruyne of De Bruyne (West- en Oost-Vlaanderen in België; Frans Vlaanderen in Frankrijk; Zeeuws Vlaanderen in Nederland). De Hollands-Brabantse stam heeft dit niet maar eindigt op "n" dus Debruyn of De Bruyn (de provincies Brabant en Antwerpen in België, en Noord-Brabant, Utrecht en Zuid- en Noord Holland in Nederland). We zien deze opsplitsing ook nog enigszins verderlopen in Frankrijk, met de Debruyne's meer in het Westen, de Debruyn's meer in het centrum (zie ook Debruyne/Debruyn in Belgium/France)

Reeds vóór de Franse Tijd is er enige vaste opsplitsing terug te vinden tussen de twee hoofdgroepen Debruyne en De Bruyne. Beide vormen komen echter wel degelijk van dezelfde voorouders. De verschillende schrijfwijzen zijn dus louter een gevolg van toevallige factoren. Tijdens de Franse Tijd wordt dit verschil ook officieel vastgelegd en veranderen familienamen nog enkel als gevolg van verschrijvingen in officiële akten.

Het aantal varianten op de familienaam is feitelijk erg beperkt: Debruyne, De Bruyne, Debruijne, De Bruijne, Debrune, De Brune, Debruine, De Bruine.

Referenties:

1. F. Debrabandere, Woordenboek van de Familienamen in België en Noord-Frankrijk, Gemeentekrediet, Brussel, 1993.
2. F. Debrabandere, Persoonsnamen in het Kortrijkse 1300-1350. Anthroponymica XIX, Leuven en Brussel, 1971
3. W. Beele, Studie van de Ieperse persoonsnamen uit de stads- en baljuwsrekeningen 1250-1400, 1975
4. E. De Bruyne, Les Brune, bourgeois d'Ypres - Une famille de drapiers Flamands (1250-1800) in Tablettes des Flandres, Tome 2, Bruges, 1949, 9-62. Dit werk bevat een stamreeks die loopt van ca. 1200 tot begin 19de eeuw.